İnsanoğlu işine geldiği kadarıyla hayata bakar.Gerisi at gözlükleri ile devam eder. Neden mi?..işine öyle geliyor...

Eskileri mumla aradığımız..sobanın ateşinin verdiği sıcaklık..üzerinde kaynayarak birlikte nefes alan su..Güğümün kenarına sıkıştırılmış ama hep beraber pişen ve mutlulukla yenen kestaneler..Hepsini de özlüyoruz ama kalorifer ve doğal gazlı evlerden de vazgeçemiyoruz.. Teknolojinin artmasıyla beraber hastalıkların da kol gezdiği zaman diliminde insanlarda adapte olarak yaşama yabancı kalmamakta..

Betonlaşmayla beraber kalpleri taşlaşan..istekleri ve emelleri için sadece dostluk ve arkadaşlık kuran bir zaman dilimi..acınası bir hal..Ne kadar kendimizi bu saydığım sıfatlara sokmak istemesek de gerçek olan bu..

Menfaat uğruna selam vermekten haz almadığımız insanlara bir JOKEY gülüşü atarak hızla yada yavaş yavaş istekler yaptırıyor. Tabii bunun için ağzı var ama cevap vermeyen..iyi niyetinden şaşmayan..yaptığı kötülüğü görmezden gelen insanlar yapıyor. Toplum  olarak bu insanlara saf, aptal veya kuş beyinli diye hitap ediliyor ne yazık ki...

Hal böyle olunca ya kapısını kapatıp karamsarlığa kapılıyorlar, ya kimseyle muhatap olmamak için zamanlarını dolu dolu geçirmeye çalışıyorlar ya da kendilerini aptal yerine koyan insanlara yardım edi-yorlar.. 

Dostluk.. arkadaşlık.. bu kadar kolay harcanmamalı..bozuk para niyetine konmamalı.. Yalan değil bu yazdıklarım..Herkes benim kadar iyi biliyor. GERÇEK görünmek istemeyen bir örtü gibidir.Sadece umarsızca çiğnemek işimize geliyor..Hatalarını söylediğimiz zaman zeytin yağı gibi su yüzüne çıkıyor bu garip adını söylemek istemediğim insan oğlu. Nankör diye kedilere derler.Oysa ne kadar vefalı hayvandır kedi. Ekmek yediği kapıya sadık kalır. İnsan oğlu ise bulduğu ilk fırsatta varsa sırrını ; derdini ve paylaştığın sıkıntılı anlarını anlatır. Adını koyamadığım bu hareketler beni insanlardan soğutmaya yetti. 

Geçmişte paylaştığın anlar hatırına, yediğin ekmek hürmetine, yaptığı hatayı görmezden gelmek bir yere kadar olmalı. Her defasında kendini kullandırmak da aptallık değil duble enayilik olur. Zaman zaman 'çok değiştin..sen böyle değildin..derdin ne..tabii yeni arkadaşlıkların oldu çevrende bir sürü insan var bana gerek kalmadı..aramıza sen fitneyi soktun..'gibi palavra bahaneleriyle karşılaşılır.

Neyse ; çok uzatmayayım. Hayat devam ettikçe kendini akıllı sanan insanlar çok olacaktır. Bunlar mantar gibi bitecektir. Engellemek elde değil. Bunun da çok faydası var. Nasıl karanlığın ardından aydınlıkta ferah varsa..iyilerin olduğu bir zamanda çevremizde bulunmaları bize iyi ve kötünün terazisini gösteriyor. Çalışan yol alır tembel aç..İyilik her zaman kötülükten üstün gelir. İyilik yaptığımızda utanmayız velakin kötülük yaptığımız zaman deşifre edilince saklanacak bir delik ararız.

İnce elekten geçiremeyiz ama yettiği kadar değil ettiği kadar cevaplarını verebiliriz.